Press "Enter" to skip to content

Feest Vieren Voor De Koning

Dames en heren, het is weer zover! Deze week komen er eindelijk versoepelingen aan! We hebben er echt maanden naar uitgekeken. Ruim een half jaar geleden ging ik sip de sociëteit uit, het was tien uur ’s avonds en daarna was het klaar voor een periode. We wisten niet hoe lang de kroegen dicht zouden gaan, maar er is perspectief. Een kwart van de horecazaken gaan open, want zij hebben een terras. Ik mag weer naar school, aahhhhh, nee grapje. Ik ben er wel blij mee. Weet niet of ik daadwerkelijk naar school zal gaan. Studenten van mijn opleiding komen uit het hele land en ik ben zelf bijna 2 uur onderweg om op school te komen. Super triest, ahh, ja dat is wel vervelend. Maar goed nieuws jongens. Mijn moeder hoeft niet meer in de auto te wachten als mijn vader op bezoek komt. Ze mag nu ook binnen komen. Nee grapje. Mijn ouders zijn hier ook al een hele lange tijd niet geweest door de maatregelen. We hebben er lang op gewacht, maar het is eindelijk zover. De zon schijnt terwijl ik dit inspreek en er staat drinken koud. Ik ga zo de tuin in en lekker een boekje lezen ofzo. Naar dit moment heb ik al zo lang naar uitgekeken. En dan is het ook nog bijna koningsdag. Feest vieren voor de koning. Daar heb ik ook wel zin in.

Moet je nagaan hè. Hoe erg we hebben uitgekeken naar dit moment. Hoe groot wordt het feest als de Koning daadwerkelijk terugkomt? En we feest vieren voor de Koning in de Hemel. Daar wil ik het over hebben in deze #Omarm Podcast.

Ja dames en heren. Zoals ik al zei komen er versoepelingen aan. De deur naar het nieuwe normaal is weer een klein beetje open gegaan. Het is dan makkelijk om de grenzen nog verder op te zoeken. De afgelopen weken zag ik op social media zoveel mensen die de grenzen verder opzoeken en zich niet aan de maatregelen van het kabinet houden. Ik kan nog steeds vol verbazing kijken naar voetbalwedstrijden waarin iedereen elkaar een hand geeft. Hoezo is het zo moeilijk om afstand te bewaren als het moment daarom vraagt? Of is het omdat ze allemaal zo’n stokje in hun nosso gedrukt hebben gekregen dat het wel mag? Zo werkt het volgens mij niet. Maar ja wie ben ik? Ik ben ook maar een simpele student die podcasts maakt en niet verder dan een straal van 2 kilometer van zijn huis vandaan gaat.

Mijn angst is dat de samenleving door corona veel meer en meer individualistischer wordt. Zien we nog wel om naar de ander. Kunnen we nog wel bij de ander uit de buurt blijven, uit omzien naar de ander? Aan de andere kant is er nog steeds heel veel angst voor het virus en we zijn er steeds meer en meer klaar mee. Ik denk dat we er klaar mee zijn, omdat het virus niet direct zichtbaar is. Het is niet zo dat het virus met een groot leger en tanks door de straten heen patrouilleert. Nee het is onzichtbaar. We zien alleen de gevolgen als het te laat is. We zien de besmettingscijfers en video’s van massabegrafenissen, omdat er in het buitenland geen ruimte is om iedereen netjes en eervol te begraven.

 Ik zag een video die iemand op z’n timeline op Facebook gedeeld heeft. Twee acteurs spelen in real life een scene en kijken hoe de omstanders erop reageren. De ene is een bewaker in een winkelcentrum en de ander is een burger die boodschappen doet, maar zonder mondkapje op. De bewaker geeft hem een standje met de wapenstok en vraagt waar zijn mondkapje is en hoe hij het in z’n hoofd haalt om geen mondkapje op te doe. De omstanders schrikken hiervan en worden bang, want ze zien fysiek geweld. Dus snel toen ze met trillende handen een mondkapje op en gaan snel de andere kant op.

Ziek he? Als er dreiging is van fysiek geweld dan is de angst dus zo groot om maatregelen te nemen. Maar voor een dodelijk en onzichtbaar virus nemen ze geen maatregelen.

Als je deze podcast luistert is het waarschijnlijk koningsnacht of koningsdag of is het dat net geweest. In deze podcast wil ik het nog even hebben over de verwachting van een betere wereld. Want we zijn er nog niet. Leuk voor ons dat de terrassen weer open mogen, maar 75% van de horeca mogen niet open. Waar is de rechtvaardigheid voor hen. Sowieso is er nog geen sprake van rechtvaardigheid in deze situatie. Ik ken mensen die besmet zijn geraakt en al maanden ziek thuis zitten, omdat collega’s zich niet aan de maatregelen hebben gehouden. Bedrijven verliezen veel geld of raken failliet. Door mijn werk spreek ik veel mensen die iedere stuiver moeten omdraaien, omdat ze zichzelf anders niet meer in eerste levensbehoeften kunnen voorzien. Sportscholen die nog dicht zijn en nog niet echt perspectief hebben. Studenten die nog steeds eenzaam op hun kamer zitten en hetzelfde geldt voor oude mensjes.

Ik probeer verder te kijken dan deze situatie. Ik wil niet dat het leven weer normaal wordt. Ik wil ook geen nieuwe normaal. Wat ik wil is dat we verder kijken. Jezus heeft tegen ons gezegd dat we moeten omzien naar diegene die hulp nodig hebben. Dat we er voor hen moeten zijn die lijden. Kijk dan naar jezelf. Bezoek jij wel eens een oud persoon die alleen thuis zit en spreek je met die persoon af in de voortuin of wandel je met een student die alleen in zijn studiootje zit. Ben je liefdevol naar de mensen om je heen en geef je geld aan de mensen die het op dit moment beter kunnen gebruiken dan jij?

Ik kijk uit naar Gods nieuwe hemel en nieuwe aarde. Een wereld van liefde, omzien naar elkaar en saamhorigheid. Wetende dat iedereen gelijkwaardig is. Ik vertrouw op Gods belofte dat die nieuwe wereld en nieuwe aarde komt, de plek waar gerechtigheid woont (2 Petrus 3:13 NBV). Daar verlang ik naar. Maar ook weet ik dat Jezus gezegd heeft dat het Koninkrijk van God al heerst. Een plek waar Gods wil gedaan wordt op Aarde zoals in de Hemel (Mattheus 6:10 NBV). Waar iedereen vol is van liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22 NBV). Waar een wolf zich zal neerleggen naast een lam, een panter ligt naast een bokje, waar een kalf en een leeuw samen zullen weiden en een kleine jongen ze hoedt. Een beer en een koe grazen samen en hun jongen spelen samen. Niemand doet kwaad en niemand sticht onheil (Jesaja 11:6-9 NBV). Iedereen is liefdevol en er zijn geen maatregelen en geen corona. Daar kijk ik naar uit. Jij ook? Begin er vandaag al mee dan. Dan ga ik nu de tuin in en genieten van een koud drankje. Tot de volgende keer bij de #Omarm Podcast.

Volg me op Social Media

Be First to Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hoi mijn naam is Tim Wildeman en mij kan je bereiken via: timwildeman@hotmail.com 0612563692