Het verhaal van Otniël gaat volgens het vaste patroon waarin alle verhalen van het Bijbelboek Rechters gaat. Ze doen wat slecht is in de ogen van de Heer, ze worden onderworpen aan een naburige vijand, bidden tot God om hulp, God stuurt een rechter. Het gaat dan een aantal jaar weer goed en de cyclus begint weer opnieuw.
Een rechter is niet een rechter zoals wij die nu kennen. Het is een redder van het volk. Een strijder, een oorlogsheld.
Het verhaal van Otniël staat in Rechters 3:7-11. Het is een kort verhaal, maar we kunnen er veel over leren. Het verhaal gaat over een stam uit het land Israël. Iedere verhaal gaat over een andere stam en ze worden telkens door een ander land onderdrukt. In dit geval is het de stam Juda. Wat weten we van die stam? Het is de grootste stam van allemaal. Het was ook een van de belangrijkste stammen van allemaal. Jezus is bijvoorbeeld een afstammeling van Juda.
Verder weten we dat de stam andere goden ging vereren. Wat het was is dat het volk Israël de Kanaänieten moest verdrijven uit het land om er voor te zorgen dat ze niet met al hun slechtheid geconfronteerd werden en er uiteindelijk aan gingen meedoen. Juda is het eerste slachtoffer. Zij hielden zich niet aan wat God van hen verlangde. Sterker nog ze vergaten God doordat ze Baal en de Asjera’s gingen vereren. Dat waren goden van de vruchtbaarheid voor de Kanaänieten.
Ze vergaten God. Wat betekent het als je God vergeet? God had beloofd dat Hij ze zal redden en vroeg om gehoorzaamheid. Dus dan is het nogal wat als je God dan vergeet. Woorden als ‘vergeten’, ‘denken aan’, ‘herinneren’ en ‘in gedachten houden’ hebben een geestelijke betekenis en gaan verder dan je in eerste verwacht. Het betekent dat je niet alleen vergeet dat God er is, maar dat je ook niet meer houdt aan de belofte die je met Hem hebt afgesproken en al zijn wetten vergeet.
Als je niet meer aan God denkt, dan ben je dus ook vergeten wat God allemaal voor je gedaan heeft. In het oude testament gebeurde er heel erg voor door God. In korte tijd werden ze uit Egypte geleid, waren er tien plagen uitgedeeld aan Egypte, had God de rode zee gesplitst, gaf God eten uit de hemel, liet Jericho vallen door het volk rondjes om de stad heen te laten lopen. Als je dat weet en de verhalen worden doorverteld. Hoe is het dan mogelijk dat je God vergeet? Hoe kan je aan andere goden denken als je weet wat de kracht van de God van Israël is?
Als je God vergeet, dan vergeet je ook wat God van ons vraagt. Door andere goden te dienen doe je eigenlijk wat de andere goden van je verwachten. Het enige verschil is dat die goden niks van je vragen, want ze bestaan niet en zijn verzonnen. Die goden reageren dus niet op je daden en offers, waardoor je het gevoel krijgt dat je meer moet doen dan er in eerste instantie gevraagd werd. We kwamen er vorige week al achter dat de goden van Kanaän werden geëerd door middel van het offeren van hun kinderen. Hoe kan je zoiets doen? Waar slaat dat nou weer op? Snap je nu waarom God wilde dat het volk van Israël, Kanaän verdreef uit het land. Hoe kan je anders een rein en liefdevol leven leiden. Ook sneden en verwonden ze zich om er zo voor te zorgen dat hun niet bestaande goden zouden reageren. We lezen dit ook als de priesters van Baal zich verwonden als ze een battle aangaan met Elia. Dat verhaal heb ik eerder verteld in de 17e podcast Leven In Een Dal. Daarin kwam God met vuur uit de hemel en het verhaal komt uit 1 Koningen 18.
De God van het christendom en het jodendom vraagt niet om mensenoffers. God vraagt om liefde. Petrus leert ons het volgende te doen ‘Span daarom al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met kennis, uw kennis met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters en uw liefde voor uw broeders en zusters met liefde voor allen’. 2 Petrus 1:5-7. Als je dit vergeet, dan vergeet je eigenlijk wat God en dus Jezus voor jou heeft gedaan.
Als je God vergeet dan vergeet je dus ook goed te doen. Petrus zegt dus dat als je beseft wat Jezus voor ons gedaan heeft en vergeving en genade realiteit zijn voor jou dat dat uit je karakter, je doen en je laten zou moeten blijken. Dus als je vanuit je diepste innerlijk beseft wat Jezus voor je heeft gedaan, dit in alles in je uitstraling, je handelen en wat je zegt te zien moet zijn.
Jezus kende ook de geschiedenis en gaf ons een manier om er voor te zorgen dat Zijn volgelingen, dus de christenen, niet zouden vergeten wat Jezus voor ons allemaal gedaan heeft. Jezus heeft namelijk aan het kruis gehangen en zijn bloed vloeide voor ons zodat wij kunnen blijven leven in genade. Daarvoor gaf Jezus ons het avondmaal. Hij zei ‘houd daarom deze maaltijd steeds opnieuw om aan mij te blijven denken’ Lucas 22:19. Jezus wist hoe belangrijk het was om te onthouden wat Hij allemaal zou doen voor de hele mensheid en dus gaf Jezus ons het avondmaal.
Wat gebeurt er als we God vergeten en ons bezig gaan houden met afgoden? Dan zorgen we ervoor dat we in handen van de vijand komen. We zoeken het slechte op door ons niet bezig te houden met het Goede. Dit blijkt uit ons taalgebruik, reinheid en hoe we met onszelf omgaan. Besef je daarom ook dat je geliefd bent door God en heb zelfvertrouwen, want ook dat hoort bij gedenken wat Jezus voor je gedaan heeft. Hij vindt het niet leuk als er iemand slecht over jou praat. Ook niet als je het zelf bent.
De stam Juda van Israël werd aangevallen door het volk van Mesopotamië. Een wereldmacht. Het duurde acht jaar voordat ze gered werden. Hadden ze dan ook acht jaar nodig om tot God te komen? Geen idee. God stuurde Otniël. Om hen te redden. Er staat dat de Geest van God op Otniël was en toen Otniël ten strijde trok God de koning van Mesopotamië in zijn handen gaf.
God stuurde dus een rechter naar Juda en Israël. Toen Otniël het volk bevrijde was er 40 jaar rust, vrede en liefde. 40 is een getal met een betekenis. 40 staat voor bekering. Om een paar voorbeelden te geven. Mozes was 40 dagen weg toen hij de 10 geboden van God kreeg, dit was een ommekeer. Want nog nooit waren zulke wetten en regels zwart op wit geschreven (Exodus24:18). Het volk Israël reist 40 jaar door de woestijn nadat ze zich niet hielden aan die wetten en regels (Numeri 23:13). De reus Goliath daagt Israël 40 dagen uit voordat David hem uiteindelijk doodt met een slinger en een steen (1 Samuel 17:16). Jona zegt dat Ninevé binnen 40 dagen verwoest wordt als ze zich niet bekeren. Wat ze dus gelukkig wel doen (Jona 3:4). De drie belangrijkste koningen van Israël en Juda hebben allemaal 40 jaar geregeerd. Dit waren David (2 Samuel 5:4), Salomo (1 Koningen 11:42) en Joas (2 Koningen 12:2). Dus normaal gesproken is er na die 40 dagen of 40 jaren iets goeds. Of zijn die 40 dagen of jaren iets goeds. In dit geval is er dus na die 40 jaar iets goed mis. Want het volk Israël wordt weer aangevallen. Gelukkig was er op een gegeven moment weer een Rechter die ze bevrijdde en zijn naam is Ehud. Daarover heb ik het volgende week.
Ik hoop dat je niet vergeet wat God voor jou in jouw leven heeft gedaan. Wat zijn nou echt momenten in je leven waar je heel erg dankbaar voor bent. Waardoor je weet dat God er altijd voor je is en hoe is dat zichtbaar in jouw leven? Hoe is de schoonheid van het leven zichtbaar door jou?
Volg me op Social Media
One Comment
Goedenmorgen Tim! Wat mooi. Hartelijk dank. Doorgaan!
Hartelijk dank. Hoe compleet.
Gerard Markerink