Lieve God, als U mij deze baan geeft. Dan zal ik iedere week vijf euro aan die dakloze jongen geven. Lieve Vader in de Hemel, als U mij helpt dit tentamen te halen, dan weet ik zeker dat U God bent. Ooh machtige Heer en Redder. Als U mij een partner geeft dan zal ik echt vol voor U gaan.
Ken je dit soort gebeden? Wellicht heb je het zelf ook wel eens gebeden. Dat als God iets voor jou doet er dan een tegenprestatie tegenover staat. Als jij goed je best doet, dan moet God je zegenen.
Ik herken dit wel in mijn leven. Dat ik dan mijn best doe om een goed christen te zijn, maar tegelijk mezelf hoger verhef van ik ben.
Soms dan probeer ik zo mijn best te doen, in de hoop op de goedkeuring van God te krijgen.
Maar is dat hoe het werkt? Moet ik iets doen om geliefd te zijn door God. Of moet ik echt iets doen om vergeving of genade te krijgen? Moet ik eerst liefdevol worden om onvoorwaardelijke liefde te krijgen.
Ik kan me goed voorstellen dat je met dit soort vragen rondloopt. Het zijn ook vragen die logisch zijn als je niet zo hoog van jezelf op hebt.
Laat ik het anders zeggen. We vergeten soms wel eens hoe liefdevol God is. Dan denken we dat we zijn liefde moeten verdienen en daarmee zeggen we eigenlijk dat we God niet vertrouwen. We moeten goed zijn om geaccepteerd te worden.
Maar is dat wel zo? Moeten we echt goed zijn, zodat we bruikbaar zijn in Gods ogen?
Ik denk het niet. Hoe ik God ken en hoe ik de bijbel lees, dan zijn het eigenlijk nooit de populaire mensen die van goeden huize komen die God inzet in Zijn volk of voor Zijn koninkrijk. Het zijn de vissers, de vrouwen, de zwakken, de twijfelaars, de machtelozen, de zondaars die God wil inzetten.
Beetje omgekeerde wereld lijkt het soms wel hè?
We doen nu een serie over het Bijbelboek Rechters en we zijn nu bij een Rechter aanbeland die zo’n persoon is. Iemand van wie je niet verwacht dat God hem zou inzetten, maar toch doet God dat en met heel groot resultaat.
Israël doet weer niet wat goed is in de ogen van God. Er staat niet wat ze deden, maar we kunnen het wel invullen. Aangezien ze leven met een onrein volk dat hun kinderen op grote schaal offert aan niet bestaande goden. Dit keer worden ze onderdrukt door koning Eglon van Moab en leven ze 18 jaar in onderdrukking. Dat is dus tien jaar langer dan toen ze door Mesopotamië van de vorige podcast onderdrukt werden.
Israël wordt zwaar onderdrukt in de stad Jericho. De stad waar ze een aantal jaar daarvoor zonder echt strijd te leveren de stad hadden overgenomen. Ken je dat verhaal? Dat ze zes dagen achter elkaar om die stad heen moesten lopen en op de zevende dag 7 keer. Wonderlijk verhaal. Inmiddels zijn ze die stad kwijt, want ze worden dus onderdrukt. 18 jaar lang dus. Twee verzen verder wordt er al hulp gezonden door God. Een man genaamd Ehud. Het verhaal is niet heel bekend en is ook maar een heel kort verhaal. Dus ik snap het als je dit verhaal niet kent. Is niet erg.
Ehuh komt uit de stam Benjamin, wat de kleinste stam van allemaal was. Hij was linkshandig. Dus hij kon niets met zijn rechterhand. Terwijl juist mensen die rechtshandig waren aanzien hadden.
Kijk maar naar wat er staat in Jesaja 62:8. De Heer zwoor bij Zijn rechterhand. Of wat er staat in Psalm 16:11, daar zegt David (van David en Goliath), ‘lieflijkheden zijn in Uw rechterhand’. Zo zijn er nog wel meer verzen. Deze guy was dus linkshandig. In een andere vertaling staat dat Ehud een man met een gebrekkige rechterhand was. Dus het kan zo maar zijn dat hij verlamd was aan zijn rechterkant of op een andere manier gehandicapt was. En zeker in die tijd werden gehandicapten niet behandeld zoals ze dat nu worden. Of nou ja, ik weet natuurlijk niet hoe er nu echt naar gekeken wordt. Maar toen was het helemaal slecht. Het kan zijn dat Ehud meerdere malen gehoord heeft dat zijn handicap een straf van God was. Of dat hij ermee gepest werd of wat dan ook. Misschien had hij geen baan, geen vrienden, familie die hem niet serieus nam. We weten het niet, maar is het zo gek om zo te denken?
Wel mocht hij namens de Israëlieten belasting afdragen aan de koning van Moab. Dit was niet omdat hij zo’n sterk leider was, anders hadden ze wel op een andere manier gevochten. Misschien mocht Ehud wel naar de koning omdat hij gehandicapt was. Want hij was per slot van rekening geen gevaar voor de koning.
Wat de koning niet weet is dat Ehud een tweesnijdend zwaard liet maken. Die had hij aan zijn rechterheup hangen, want dan kon hij die pakken met zijn linkerhand. Ehud zei tegen de koning dat hij een belangrijke boodschap had en de koning stuurde iedereen weg, zodat hij de boodschap in zijn oor gefluisterd kon krijgen. Hij was namelijk niet bang voor een verlamde gehandicapte. Waarschijnlijk zou Ehud bij het fouilleren dat zwaard mee gekregen hebben, aangezien niemand een zwaard droeg aan zijn rechterheup. Ken je zo’n bro hug die mensen elkaar nu geven. Dat ze met hun rechterhand een hand aan elkaar geven. Wat ze vroeger met hun linkerhand deden was controleren of er een zwaard of een mes aanwezig was.
Wat er verder gebeurd zal je wel raden en ik bespaar je de smerige details die beschreven worden over de fatsige en smerige koning van Moab.
Laten we verder kijken dan dit verhaal. Ehud ging de strijd aan en won deze. Hoe het ook zei en wat je er ook van mag vinden. Ehud heeft gezegd dat God door hem heen werkte. God heeft het volk bevrijd, maar was dit wel de manier. Een moord plegen door een smoes te bedenken om alleen met hem te zijn is toch eigenlijk heel achterbaks. Maar ja zijn wij dat niet allemaal? Kijken we niet allemaal naar Marvel films en juichen we als de badguy wordt neergeknald door de goodguys? Ik wel en ik ben ook een fan van de Marvel films. Dus hoe hypocriet is het als wij de Bijbelse personages veroordelen, maar wel dit soort films kijken of spelletjes spelen waarin we een ander fictief karakter die door iemand anders bestuurd wordt genadeloos neerknallen?
Waar het om gaat is dat God het volk bevrijdde. Hij gaf hen de overwinning na 18 jaar onderdrukking en gaf het vrede voor 80 jaar. Dit door een onverwachte leider en op een wel heel bijzondere manier.
Wat we kunnen leren van dit verhaal is de manier waarop God daadwerkelijk redt. Want de verhalen in het Bijbelboek rechters zijn gewoonweg barbaars. Te bizar voor worden. Als je kijkt naar wat al die rechters hebben gedaan onder het mom van ‘door God geleid’. Dan zou je haast denken dat God een verschrikkelijke God is. Maar wat het is, is dat God werkt op heel bijzondere manieren. Met mensen die zichzelf niet goed genoeg vinden en door mensen die door de gemeenschap en de algemene norm niet als goed genoeg beschouwd worden. De gepeste jongetjes en meisjes. De mensen die geen thuis hebben. De mensen die lelijk zijn, zwak, ziek en onmenselijk behandeld worden. De mensen die geen enkele vorm van schoonheid hebben, zijn in de ogen van God kostbaar en bruikbaar voor Zijn Koninkrijk. Om het goede nieuws van Jezus te vertellen aan de wereld.
De mensen die strijd leveren in het Bijbelboek Rechters zijn de mensen die het volk verlossen door vaak een geweldige overwinning. Terwijl Jezus de strijd met het kwade heeft overwonnen door het tegenoverstelde te doen. Door iets onverwachts te doen, iets wat zo onwaarschijnlijk is dan niemand zoiets zag aankomen. In plaats van te vechten en een strijd te voeren verlost Jezus ons niet door een klinkende overwinning, maar door een zware nederlaag.
Door zichzelf zo te verlagen en te vernederen en aan dat kruis te hangen voor al onze zonden, pijn, verdriet en verlies mogen wij weten dat we verlost zijn.
Dan werkt de wereld het tegenovergestelde dan we denken. We hoeven niet goed ons best te doen voor God, want God weet al wat onze zwaktes zijn en ondanks dat alles houdt Hij van ons. God is een God van genade en niet van prestaties. Je hoeft niet iets heel goed te kunnen om geaccepteerd te worden. In als jouw falen is Hij bij, om je te troosten en je steunen. Je te helpen en om je lief te hebben. God wil laten zien dat de prestaties die wij behalen niet door onszelf maar door Hem komen. Zo mogen we samen met God winnen en God wil je altijd helpen. We hoeven geen deal met God te sluiten. Laat daarom ook je dankbaarheid zien.
Je kan niet met God een deal maken. Dat als jij je best doet lief te zijn tegen andere mensen, dat God dat lief doet tegen jouw. Je krijgt dat baantje niet op voorwaarde dat jij extra geld in de collecte doet. En je krijgt geen vriendin van God door je prestaties. We hebben zo’n grote God toch niets te bieden. Behalve ons hart. Want we leren dat het God is die ons redt en dat God ons wil inzetten. Hij kiest voor de mensen die op sociale ladder laag staan en kiest ons uit op de meest onverwachte momenten. Dus wanneer jij het, het minst verwacht. Is Hij daarbij om samen een overwinning te boeken. Sta jij open voor Gods toenadering? Durf jij klaar te staan voor onverwachte mensen en gebeurtenissen in je leven. Kan jij je overgeven aan God? Zonder een deal te sluiten? En genieten van Zijn verlossing en daar dankbaar voor zijn?
Volg me op Social Media
Be First to Comment