Mijn ouders en mijn oma hebben me veel geleerd. Zowel mijn moeder als mijn oma hebben in hun jeugd niet gestudeerd, maar hebben zich wel tijdens hun hele leven geprobeerd te ontwikkelen. Mijn oma kreeg om de zoveel jaar een nieuwe functie, waarbij ze weer een nieuwe opleiding deed. Mijn moeder heeft recentelijk een diploma psychologie ontvangen. Op gebied van educatie, loopbaan, voeding, beweging, relaties, levenswijze en geloof vertelden ze allemaal ervaringen en probeerden ze me te behoeden voor fouten die ik heb gemaakt en wellicht hebben ze me ook geholpen ook om te voorkomen dat ik fouten heb gemaakt. Een wijze les die mijn oma me regelmatig vertelde was ‘zorg ervoor dat waar je ook vandaan gaat, je altijd mag terugkomen’. Ze had het dan over als je ergens ontslag nam dat je dat op zo’n manier doet dat je altijd terug mag komen. Vroeger was roken een gewoonte en bijna iedereen deed het. Als ik nou iets beter naar de ervaringen van mijn ouders had geluisterd en had begrepen hoe slecht roken voor je is en welke gevolgen het had voor mijn beide opa’s. Dan had me dat veel tijd, geld, worsteling en pogingen tot stoppen bespaard. Ik hoorde trouwens dat een pakje nu 10 euro kost. TIEN EURO!
Nee, mijn ouders hebben me niet verplicht dit alles te zeggen hoor. Ik wil juist dit verhaal als voorbeeld geven voor een tweetal personages. Een vader en zoon die beide in hun leven godservaringen hebben gehad. Het is een verhaal waarin we kunnen leren dat als de zoon nou naar de verhalen van zijn vader en de ervaringen die hij had met God had geluisterd het heel anders met zijn leven was gegaan.
Het verhaal staat in het Bijbelboek Daniel en de twee personages zijn Nebukadnezar en Belsassar. Ik zal eerst de personages aan je voorstellen, dan deel ik hun ervaringen met God en uiteindelijk wil ik je laten zien wat de gevolgen kunnen zijn van een hoogmoedige en arrogante houding naar de wijze lessen van je ouders toe.
Nebukadnezar was koning van Babylonie. Dit was hij rond het jaar 600 voor Christus. Nebukadnezar was verantwoordelijk voor de ballingschap van Israël naar Babylonie. Ballingschap betekent dat je gedwongen wordt je eigen land te verlaten en in een ander land te wonen. Nebukadnezar had Israël zowat verwoest en de tempel van God leeggeroofd en hij had de tempel laten verwoesten.
Nebukadnezar leidt zijn volk met macht en angst. Hij wilde zijn macht laten zien door een enorm gouden beeld neer te zetten, van wel 13 meter hoog. Iedereen uit het volk moest daarvoor buigen. Nebukadnezar stuurde een bericht naar alle stadhouders, machthebbers, landvoogden, raadsheren, schatbewaarders, rechters, magistraten en alle autoriteiten van de gewesten. Zij moesten allemaal buigen voor het gouden beeld wanneer er muziek klonk van de hoorn, fluit, citer, luit, lier en panfluit. Het ging Nebukadnezar er echt om dat zijn macht zichtbaar werd. Hij wilde zijn grootsheid laten zien en maakte zijn volk bang voor hem. Dit deed hij door het volk de keuze te geven of je buigt of je wordt levend verbrand in een hete oven. Drie Israëlitische vrienden bogen niet en werden in de oven gegooid. Ze wilden liever verbrand worden dan dat ze hun God verraden. Zelfs als God hun niet zou redden zouden ze niet buigen. Gelukkig redde God hun wel en stond er ineens een engel naast hun in de oven die hun beschermde.
Nebukadnezar krijgt een droom en Daniel moet de droom aan hem uitleggen. Door zijn hoogmoed werd hij gestraft, de droom vertelde hem dat. Daniel gaf Nebukadnezar nog de tip om zich te bekeren. Doe voortaan wat God van u wilt. Doe geen slechte dingen meer. Wees goed voor de armen en geef hun wat ze nodig hebben.
Na een jaar ging het mis. Hij stond op het platte dak van zijn paleis in Babel, hij keek om zich heen en zei het volgende:
‘Wat is Babel toch een geweldige stad! Alles heb ik zelf laten bouwen. Kijk toch eens: echt een stad die past bij een koning zoals ik!’ Daniel 4:27 BGT.
Nog voordat Nebukadnezar was uitgesproken klonk er een stem uit de hemel die zei dat Nebukadnezar geen koning meer zou zijn en dat niemand nog iets met hem te maken wilde hebben. Hij ging als een dier leven en gras eten als een koe. Dat zou zeven jaar duren, totdat hij begreep dat God de allerhoogste koning is die over alles regeert.
Zeven jaar later kwam Nebukadnezar weer bij zinnen, hij kreeg zijn verstand terug en begreep dat God de allerhoogste is. Hij riep uit dat hij de God van de Hemel alle eer geeft. ‘Alles wat Hij doet is goed. Wat Hij ook beslist, Hij heeft altijd gelijk. Wie hoogmoedig is zal Hij vernederen’. En Nebukadnezar kreeg meer macht dan hij hiervoor had. Maar nu besefte hij dat die macht van God kwam.
Je zou zeggen, dit hele land wordt joods of christen nadat ze gehoord hebben wat er met Nebukadnezar gebeurd is. Nou niet dus. Belsassar kreeg nu de macht. Hij was een kleinzoon van Nebukadnezar. Het is het jaar 539 voor Christus. Koning Belsassar, kleinzoon van Nebukadnezar, geeft een groot feest. Alle belangrijke mannen zijn uitgenodigd. Belsassar geeft alleen zonder het te weten zijn eigen afscheidsfeest. Buiten de stad liggen namelijk de Perzen op de loer, ze staan klaar om aan te vallen. Het feest, was een wild feest, er werd erg veel wijn gedronken. Er waren zelfs vrouwen uitgenodigd. Dit was erg ongebruikelijk, vrouwen werden namelijk niet voor dit soort feesten uitgenodigd. Het was dus een wild erotisch feest. Maar de koningin was niet uitgenodigd.
Belsassar was stomdronken, hoogmoedig en arrogant. Hij laat namelijk alle bekers die in de tempel van God hoorden halen en hij laat zijn gasten hieruit drinken. Terwijl ze dronken uit de bekers die bedoeld waren om God eer te geven waren ze hun eigen goden aan het vereren. Het waren de goden van goud, zilver, brons, ijzer, steen en hout. Even later wordt er een hand zichtbaar op de muur die de woorden Mene Mene Tekel Ufarsin opschrijven. Direct wilt Belsassar weten wat die woorden betekenen en hij is doodsbang, de bijbel heeft het er over dat hij verward werd door zijn gedachten. Hij stond te trillen op zijn benen. Had knikkende knieën. Er zijn bijbeluitleggers die beweren dat er in de grondtekst staat dat Belsassar zo bang was dat hij in zijn broek poepte. Hij kon niet lezen wat er stond, maar misschien wist Belsassar wel van wie deze tekst kwam. Hij laat al zijn wijze mannen komen om het uit te leggen. Die kunnen dat niet.
Dan komt een onuitgenodigde gast binnen, de koningin. Zij raadt Belsassar aan Daniël te halen. Zijn voorvader Nebukadnezar erkende Daniëls goddelijke kennis en dat doet de koningin ook. Als Daniël kan vertellen wat er op de muur staat krijgt hij van Belsassar de functie van derde man van het koninkrijk en krijgt hij vele schatten. Dit is een soort wanhoopspoging om het goed te maken met God. Die poging mislukt. De schatten wijst Daniel bescheiden af. Daniël vertelt dat de woorden neerkomen op het feit dat dit zijn laatste dag als koning is. Die woorden betekenen namelijk dat Belsassar is gewogen, maar te licht is bevonden. Diezelfde nacht valt het Babylonische rijk en het wordt overgenomen door het Medo-Perzische rijk.
Daniel is trouwens een Joodse jongen die in ballingschap was in Babylonie. Uit zijn eigen geboorteland weggetrokken om de koning van Babylonie te dienen, aangezien hij erg slim was. Waarom was Daniël eigenlijk niet op het feest? Daniël was wel uitgenodigd, maar Daniël kiest niet voor feesten waar het gaat om dronken worden, veel eten en vrouwen. Daniël kiest ervoor om te leven met God.
Nebukadnezar gaf aan het einde van zijn leven alle eer aan God. De bijbel zegt dan ook niks over wat er gebeurde met Nebukadnezar nadat hij weer bij zinnen komt. Ik ga ervan uit dat hij leefde zoals God het wilde. Hij had aan Daniel een goede vriend, die hem hielp en vertelde over God. Daniel had nog steeds een hoge functie, Belsassar had het voorbeeld van zijn voorvader kunnen volgen door Daniel dicht bij zich te houden, zodat hij ook dicht bij God bleef. Maar dat deed hij niet. Hij was nog arroganter en hoogmoediger dan zijn voorvader.
Als Belsassar naar zijn voorvader had gekeken dan had hij nooit zulke dingen gedaan als waar hij voor gestraft werd. Dan had hij God gedankt voor het feit dat hij koning mocht zijn over wat toen het grootste land op aarde was. Want God heeft Nebukadnezar vergeven. Anders had Belsassar nooit troonopvolger kunnen zijn geweest!
Wat we kunnen leren van dit verhaal is dat het goed is om naar de verhalen van je voorouders te luisteren. Ze geven je de wijsheid van een goed leven. Nu ga ik er voor het gemak vanuit dat je net als ik verstandige ouders hebt die het beste met je voor hebben. Ik denk dat de bijbel ook niet per se spreekt over dat je moet luisteren naar alleen je ouders. Het gaat ook om iedereen die een verantwoordelijkheid over je dragen. Juffen en meesters hebben zonder dat je het wellicht merkt het beste met je voor. Jongerenwerkers, dominees en andere mensen in de kerk ook. Maar ook je baas op je werk. Deze mensen hebben gezag over je, net als de bijbel. Het is daarom goed om de wijze lessen die de bijbel je leert in je hart te dragen. Want we weten nu dat hoogmoed en arrogantie, jezelf beter voelen dat anderen en jezelf hoger wanen dan God keihard wordt afgestraft. Daarom is dit verhaal ook een lesje in nederigheid. Ik kan wel tegen mijn ouders of tegen mijn docenten zeggen dat ze hun mond moeten houden en dat ik deze ontdekkingsreis van het leven alleen aan kan, maar ik weet dat ik het niet alleen aan kan. Ik las in een boek waar ik al eerder naar gerefereerd heb, de 7 eigenschappen van effectief leiderschap, dat als je onafhankelijk wilt zijn je wederzijds afhankelijk moet zijn. Want om te groeien in het leven en in je geloof heb je anderen nodig. Je kan het niet alleen en in de zoektocht die je hebt in je leven is het daarom soms verstandig om te luisteren naar de ervaringen van je ouders en iedereen die gezag over je heeft en verantwoordelijkheid over je draagt. Zo kan je bescheiden houding je verder helpen. Durf jij je eer opzij te zetten en te groeien door te luisteren naar de wijze lessen van je ouders?
Volg me op Social Media
Be First to Comment